Knelpunten rond zorgverzekering chronisch zieken en gehandicapten

Gemeenten in Nederland compenseren sinds 1 januari 2015 voor het afschaffen van de Wet tegemoetkoming chronisch zieken (Wtcg) en de regeling Compensatie eigen risico (Cer). Door de afschaffing van deze regelingen is gemeenten de vrijheid toebedeeld om chronisch zieken en gehandicapten tegemoet te komen. Hierdoor zijn echter grote verschillen ontstaan in het beleid van gemeenten.

Grote verschillen tussen gemeenten

Over het algemeen verschillen de gemeentelijke tegemoetkomingen voor chronisch zieken en gehandicapten sterk per gemeente. Dit blijkt uit een onderzoek van het Zorgverzekering Informatie Centrum (ZIC). Voor chronisch zieken, gehandicapten en mensen met een minimum inkomen, de zogenaamde minima, bieden gemeenten een ‘gemeentepakket’ of ‘collectieve zorgverzekering voor minima’ aan.

Financiële compensatie

Een groot deel van de gemeenten heeft ervoor gekozen om de financiële compensatie voor chronisch zieken en gehandicapten op te nemen in de collectieve zorgverzekering voor minima na het wegvallen van de Wtcg en de Cer. Zo hebben een aantal gemeenten besloten om een deel van de zorgpremie voor minima af te betalen, terwijl andere gemeenten er juist voor hebben gekozen om niet mee te betalen. In dat geval moet de zorgpremie dus volledig uit eigen portemonnee worden afgedragen. Bijdragen van gemeenten kunnen daarom wel honderden euro’s per jaar verschillen.

Inkomensgrens verschilt per gemeente

Ook heerst er onduidelijkheid over de bijstandsnorm die gemeenten hanteren. Sommige gemeenten bieden een polis aan voor minima met een inkomen tot 150 procent van de bijstandsnorm, terwijl andere gemeenten dit alleen verstrekken indien zij minder verdienen van 110 procent van de bijstandsnorm.

Zorgverzekering Informatie Centrum heeft de resultaten van het onderzoek, inclusief de gegevens per gemeente, gepubliceerd op de eigen website.

Wat vindt u van dit artikel? Laat het ons weten!